Παρασκευή 13 Φεβρουαρίου 2015

ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΠΙΣΩ ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ


ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΠΙΣΩ ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ

Ο λαός στις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου ανέτρεψε την κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου και τιμώρησε όλο το πολιτικό προσωπικό που ευθύνεται για το βύθισμα του στην εξαθλίωση, την ανεργία, την ανέχεια μαυρίζοντας ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ-ΛΑΟΣ. Τα κόμματα που επέβαλαν τα μέτρα λιτότητας για τη (μη) διάσωση του χρεοκοπημένου ελληνικού καπιταλισμού με τα Μνημόνια της λαομίσητης τρόικας ΕΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ συνετρίβησαν.
Η επόμενη ημέρα των εκλογών έφερε μπροστά ένα κόμμα της αριστεράς που υποσχέθηκε πως θα έρθει σε ρήξη με τα Μνημόνια και τα μέτρα λιτότητας. Η κυβέρνηση που σχημάτισε ο ΣΥΡΙΖΑ με τους ακροδεξιούς “ψεκασμένους” ΑΝΕΛ προσπαθεί να εξισορροπήσει με τις απαιτήσεις του ευρωπαϊκού χρηματιστικού κεφαλαίου, τους ιμπεριαλιστές της ΕΕ και του ΔΝΤ, και να αποκαταστήσει ταυτόχρονα τα δικαιώματα του λαού που εξαερώθηκαν τα τελευταία πέντε χρόνια των μνημονίων -έστω και σταδιακά.
Μπορεί όμως η αποκατάσταση απλώς του νομικού/θεσμικού πλαισίου, όπως αυτό υπήρχε πριν τα Μνημόνια, να φέρει και τις ζωές μας πίσω όπως ήταν πριν τα Μνημόνια και τη χρεοκοπία;
Καμία θεσμική επαναφορά δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τα επείγοντα προβλήματα που δημιούργησαν τα πέντε χρόνια της χρεοκοπίας και την ανθρωπιστική κρίση με την οποία είμαστε αντιμέτωποι.
Στα ΑΕΙ-ΤΕΙ η νέα κυβέρνηση είναι αντιμέτωπη με ένα τοπίο διάλυσης: το 1/4 των σχολών έχουν βάλει λουκέτο σύμφωνα με τις επιταγές του Σχεδίου Αθηνά, αυτές που απέμειναν υπολειτουργούν βυθισμένες στην υποχρηματοδότηση και είναι αδύνατο να συνεχίσουν τη λειτουργία τους, εκατοντάδες χιλιάδες φοιτητές (“αιώνιοι” και μη ) στοιβάζονται στα υπό διάλυση ιδρύματα με μόνη προοπτική την ανεργία και την κόλαση της ελαστικής δουλείας.
Πώς θα δοθεί λύση στο αδιέξοδο των πανεπιστημίων και της σπουδάζουσας νεολαίας;
Ο νέος υπουργός Παιδείας απαντάει πως θα καταργήσει την Τράπεζα Θεμάτων και τα Συμβούλια Διοίκησης του νόμου 4009 /2011, το διαβόητο νέο νόμο-πλαίσιο της Διαμαντοπούλου, και θα επανεξετάσει τους διαγραμμένους “αιώνιους” φοιτητές.
Αρκεί αυτό;
Ούτε αρκούν ούτε όμως μπορούν να εφαρμοστούν τα πιο αυτονόητα μέτρα υπέρ του λαού και της νεολαίας χωρίς ρήξη με τους όρους και το σύστημα που γεννά το αδιέξοδο...
Εμείς απαιτούμε πρώτα από όλα την άμεση πρόσβαση σπουδαστών σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης και στα πανεπιστήμια, μαζί με τη διασφάλιση πλήρων και ελεύθερων όρων για να σπουδάσει η νεολαία. Μαζί απαιτούμε και την πλήρη κατοχύρωση του πανεπιστημιακού ασύλου για τις ιδέες και τους αγώνες της νεολαίας.
Απαιτούμε τη σύνδεση της παιδείας με την ανάγκη της νεολαίας για εργασία, όχι τη σύνδεση με την ανεργία και το part-time που μοίρασαν απλόχερα οι προηγούμενες καπιταλιστικές κυβερνήσεις, αλλά με δουλειά μόνιμη και σταθερή με δικαιώματα και αξιοπρέπεια. Πώς μπορεί να γίνει αυτό;
Θα μείνουν οι νέοι και οι νέες για ένα χρόνο ακόμα άνεργοι περιμένοντας πότε θα έρθουν (;) τα κονδύλια του ΕΣΠΑ για τη δημιουργία θέσεων εργασίας, όπως λέει η νέα κυβέρνηση;
Η υπομονή μας έχει τελειώσει. Απαιτούμε την άμεση μαζική δημιουργία μόνιμων θέσεων εργασίας σε κοινωφελείς υπηρεσίες στο δημόσιο τομέα, στην υπηρεσία των κοινωνικών αναγκών και σύμφωνα με την εκπαίδευση των νέων εργαζόμενων.
Η εθνικοποίηση όλων των τραπεζών και γενικότερα του μεγάλου κεφαλαίου κάτω από εργατικό έλεγχο και διαχείριση μπορεί να χρηματοδοτήσει τον επανασχεδιασμό της οικονομίας σε νέες σοσιαλιστικές βάσεις.
Ο μόνος δρόμος για να αναπνεύσει η εργατική τάξη και η νεολαία που πνίγεται τα τελευταία πέντε χρόνια των Μνημονίων είναι να απαλλοτριώσουμε τις περιουσίες εκείνων των 559 κροίσων που πλούτισαν με προσωπικές περιουσίες στο 45% του ΑΕΠ τα χρόνια της “λιτότητας”. Η εθνικοποίηση των στρατηγικών τομέων της οικονομίας χωρίς αποζημίωση κάτω από εργατικό έλεγχο και διαχείριση είναι ο ελάχιστος όρος για την περίφημη ανάπτυξη και τη δημιουργία θέσεων εργασίας.
Αλλά ανάπτυξη για ποιον; Γιατί να συνεχίσουμε να πληρώνουμε τοκοχρεολύσια ενός μη βιώσιμου χρέους στους διεθνείς τοκογλύφους; Τέρμα στα παζάρια. Απαιτούμε την άμεση οριστική μονομερή διαγραφή του δημοσίου χρέους στα όρνεα του κεφαλαίου.
Αν στις 25 Ιανουαρίου τελειώσαμε με το πολιτικό προσωπικό που επέβαλε τη μιζέρια πρέπει να τελειώνουμε το γρηγορότερο και με το σύστημα που γεννά τη μιζέρια. Μόνο ο δρόμος της επαναστατικής ρήξης με τον καπιταλισμό και η κατάκτηση της εξουσίας από την εργατική τάξη μπορεί να πάρει ολόκληρο το δίκιο και τις ζωές μας πίσω.


ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ
konservokouti-oen.blogspot.gr / eek.gr