Δευτέρα 24 Δεκεμβρίου 2012

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΑΠΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΤΗΣ ΒΙΛΛΑΣ ΑΜΑΛΙΑΣ



Ελεύθεροι οι 8 συλληφθέντες της Βίλλας Αμαλίας

Από τις 9 το πρωί πλήθος κόσμου συγκεντρώθηκε έξω από τα δικαστήρια Ευελπίδων σε ένδειξη αλληλεγγύης στους 8 συλληφθέντες της Βίλλας Αμαλίας. Η παρουσία των αστυνομικών δυνάμεων ήταν ισχυρή. Η συγκέντρωση κρατήθηκε μέχρι τις 4 το μεσημέρι όταν οι 8 διωκόμενοι αφέθηκαν ελεύθεροι –με περιοριστικούς όρους.
Σύντροφοι και συντρόφισσες της ΟΕΝ ήταν εκεί εκφράζοντας την αλληλεγγύη τους, όπως και σε κάθε άλλο αγωνιστή που βρίσκεται στα χέρια του κράτους.

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ VILLA AMALIAS



Οι ονειροπόλοι, οι χαμένοι, οι τρελοί
Είναι επικίνδυνοι όλοι αυτοί
Θα έπρεπε κιόλας να ‘χουν ήδη συλληφθεί”

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ VILLA AMALIAS


Το πρωινό της Πέμπτης 20 Δεκέμβρη οι δυνάμεις καταστολής και ο εισαγγελέας εισέβαλαν σε κτίριο στη συμβολή των οδών Αχαρνών και Χέυδεν, στην Κατάληψη Villa Amalias. Τα δελτία των 8 μας ενημέρωσαν πως πρόκειται για κάποιο άνδρο ανομίας, διακίνησης ναρκωτικών, και ταυτόχρονα ένα χώρο όπου άδεια μπουκάλια μπίρας από πάρτι συγχρωτίζονται με καθαριστικό υγρό τυπογραφικού αποτελώντας δυνάμει επικίνδυνο εκρηκτικό μηχανισμό. Οκτώ άτομα τα οποία βρέθηκαν μέσα στο χώρο της Κατάληψης συνελήφθησαν για να βρεθούν στα χέρια των Ιαβέρηδων του κράτους με στημένες κατηγορίες σε βαθμό κακουργήματος για κατοχή εκρηκτικών, φωτοβολίδων και ναρκωτικών.

Στο “άνδρο διακίνησης ναρκωτικών”, για το οποίο μας μιλάνε τα παπαγαλάκια, βρέθηκαν -ή φυτεύτηκαν- μόλις 1,2 γραμμάρια χασίς (με απλές αριθμητικές πράξεις μιλάμε για 150 μιλιγκράμ ανά συλληφθέντα). Ο μύθος καταρρέει αλλά οι πραγματικές κατηγορίες δε θα παρουσιαστούν στα αστικά δικαστήρια. Οι σύντροφοι και οι συντρόφισσες από τη Villa Amalias διώκονται επειδή υψώνουν τη φωνή της αντίστασης στην καπιταλιστική βαρβαρότητα, όπως οι “4 της Πάτρας”, η Κατάληψη Δέλτα ή πιο πρόσφατα οι 70 περίπου προσαχθέντες της αντιφασιστικής συγκέντρωσης στο Βόλο στις 22/12 -όπου προσήχθη και σύντροφος του ΕΕΚ. Δεν είναι τυχαία η εισβολή σε μια κατάληψη μετά από 23 χρόνια ζωής. Η άθλια τρικομματική κυβέρνηση του Σαμαρά, πολιτικός επικεφαλής ενός χρεοκοπημένου κράτους, αφήνει τις φιέστες για τη λήψη της νέας δόσης μονάχα για να στήσει ανθρώπινες ζωές στον τοίχο. Γνωρίζουν ότι η επιτυχία τους είναι ψευδεπίγραφη και ετοιμάζονται για την επόμενη μέρα χτυπώντας αγωνιστές και αυτοδιαχειριζόμενους κοινωνικούς χώρους, χώρους που συγκεντρώνουν μια άλλη νεολαία που δε χωράει στα πλαίσια της καταρρέουσας κανονικότητας τους. Τα ΜΑΤ στους δρόμους κυνηγάνε να συλλάβουν το χνάρι της εξέγερσης του Δεκέμβρη του 2008, αλλά δεν μπορεί κανείς μπάτσος να συλλάβει ένα χείμαρρο που έρχεται από το μέλλον.

Καταγγέλλουμε απερίφραστα την εισβολή στην Κατάληψη Villa Amalias.
Απαιτούμε την άμεση απελευθέρωση όλων των συλληφθέντων συντρόφων και συντροφισσών και την απόσυρση κάθε κατηγορίας εναντίον τους. Κάτω τα χέρια από όλους τους αγωνιστές.

Όσο θα υπάρχουν οι καπιταλιστές και το κράτος τους, το δίλημμα θα παραμένει:
Ή ΑΥΤΟΙ Ή ΕΜΕΙΣ!


ΟΡΓΑΝΩΣΗ
ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗΣ
ΝΕΟΛΑΙΑΣ


konservokouti-oen.blogspot.gr

www.eek.gr

Κυριακή 23 Δεκεμβρίου 2012

22/12 Αντιφασιστική Πορεία Αγ. Νικόλαος

Το Σάββατο 22/12 πραγματοποιήθηκε αντιφασιστική πορεία διοργανωμένη από τους "Αντιφασίστες /Αντιφασίστριες από τις γειτονιές του κέντρου Αθήνας" . 2000 - 3000 άτομα ξεκίνησαν από την πλατεία του Αγίου Νικολάου , πέρασαν από την περιοχή του Αγ. Παντελεήμονα και μέσω Πατησίων τερμάτησαν στην πλατεία Βικτωρίας γεμίζοντας τις γειτονιές της Αθήνας με συνθήματα τόσο αντιφασιστικά όσο και αλληλεγγύης στην κατάληψη της Villa Amalias . Στην πορεία συμμετείχε η ΟΕΝ με πανό και κείμενο .

Τετάρτη 19 Δεκεμβρίου 2012

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ 4ου ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ ΤΗΣ ΟΕΝ

-->
ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ 4ου ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ ΤΗΣ ΟΕΝ


1. Χωρίς παρόν και μέλλον μέσα στον καπιταλισμό

Οι καπιταλιστές έχουν αποτύχει οικτρά να “διασώσουν” το σύστημα τους, όπως αποδεικνύεται με τραγικό τρόπο στην Ελλάδα, παρότι τείνουν να καταστρέψουν εντελώς τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων με τη λιτότητα που προκαλούν.
Η νέα γενιά δεν έχει παρόν μέσα στον καπιταλισμό.
  • Το 58% των νέων 15-24 ετών και το 32% των 25-35 ετών είναι άνεργοι, ενώ όσοι εργάζονται -εφόσον πληρώνονται κανονικά...-λαμβάνουν μισθούς 400-700 ευρώ και αυτά υπό τους πιο άθλιους όρους ελαστικής δουλείας, με ανεπαρκή έως ανύπαρκτη ασφάλιση. Η συνολική ανεργία θα στη χώρα αγγίξει το 2013 το 30%.
  • Η μαζική ανεργία και η ελαστική απασχόληση παρασέρνoυν το ασφαλιστικό σύστημα και την Υγεία. Με τα όρια της συνταξιοδότησης να έχουν φτάσει στα 67 έτη, όχι μόνο κανείς νέος δεν πρόκειται να πάρει ποτέ σύνταξη, αλλά με τους σημερινούς και... αυριανούς όρους δουλειάς που επιβάλλει ο καπιταλισμός δεν πρόκειται να έχει καμία ουσιαστική ασφαλιστική κάλυψη, δηλαδή καμία πρόσβαση στην υγεία και την πρόνοια.
  • Όποιος δεν έχει χρήματα, δεν θα μπορεί να έχει νοσοκομειακή περίθαλψη όταν τη χρειασθεί, όποιος μένει χωρίς δουλειά, δεν θα έχει καμία κρατική – κοινωνική υποστήριξη μιας και τα νοσοκομεία διαλύονται και ιδιωτικοποιούνται, ενώ δεν θα λαμβάνει καμία άλλη κοινωνικής παροχής (πχ επιδόματα ανεργίας, προνοιακά επιδόματα, προγράμματα απασχόλησης).
  • Υπό το βάρος της ανεργίας/ελαστικής απασχόλησης και της δραματικής υποχρηματοδότησης από το κράτος αλλά και τις τράπεζες, ολόκληρη η εκπαίδευση καταρρέει. Σχολεία και σχολές κλείνουν, ενώ όσα μένουν αδυνατούν να λειτουργήσουν xωρίς βιβλία, καθηγητές, θέρμανση.
  • Το αδιέξοδο των νέων γίνεται ακόμα μεγαλύτερο, καθώς και οι γονείς τους αδυνατούν να τους υποστηρίξουν οικονομικά, λόγω των απολύσεων, των μειώσεων των μισθών και της άγριας φορο-ληστείας.
Μ' άλλα λόγια το μεγαλύτερο μέρος της νεολαίας την ίδια στιγμή που γίνεται αντικείμενο της πιο άθλιας εκμετάλλευσης εξωθείται προς τον κοινωνικό αποκλεισμό και γίνεται ευάλωτο σε κάθε είδους καταστρεπτική για το ίδιο “διέξοδο” (πχ ναρκωτικά, αλκοολισμός)
Σ' αυτήν την κατάσταση έχουν οδηγήσει τους νέους τα δύο Μνημόνια που έχουν έως τώρα εφαρμοσθεί. Σε ακόμη χειρότερη κατάσταση θα τους οδηγήσει και εκείνο ακόμα το Μνημόνιο που προετοιμάζεται μέχρι το τέλος του 2012.
Τα νέα πρωτοφανή σκληρά (20 δισ. ευρώ) μέχρι το 2016 και οποιαδήποτε άλλα παρόμοια μέτρα λιτότητας σε συνδυασμό με την όποια νέα χρηματοδοτική “στήριξη” έλθει από την τρόικα (πχ νέο “κούρεμα” χρέους, επαναγορά ομολόγων κλπ.) δεν θα καταστήσουν το ελληνικό δημόσιο χρέος, ούτε θα οδηγήσει στην ανάκαμψη -ακόμα και με τους όρους και στο χρόνο- που η τρόικα και η κυβέρνηση της προβλέπουν και φαντάζονται.
Η μείωση των μισθών και η ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων εκτίναξαν την ανεργία των νέων, αντί να τη μειώσουν. Η ανεργία των νέων 15-24 ετών δεν πρόκειται να επιστρέψει στα προ κρίσης επίπεδα πριν το 2030 ή αλλιώς: οι νέοι του σήμερα προορίζονται να στελεχώσουν τη νέα “χαμένη” γενιά, ενώ η επόμενη γενιά θα ζήσει με χειρότερους όρους από την προηγούμενη.
Συνεπώς δεν υπάρχει ούτε μέλλον μέσα στον καπιταλισμό.


2. Για την κρίση δεν φταίνε οι “άλλοι” εργάτες, φταίνε οι καπιταλιστές

Γι' αυτό, δεν φταίνε οι παλιότερες γενιές των εργαζομένων (δηλαδή οι πατεράδες, οι παπούδες μας κλπ.), ούτε οι εργαζόμενοι που ήλθαν εξαθλιωμένοι από άλλες χώρες (δηλαδή, οι μετανάστες), ούτε οι δημόσιοι υπάλληλοι κλπ. όπως μας λένε οι Τροϊκανοί και υποτακτικοί τους.
  • Φταίνε οι σημερινές και παλιότερες γενιές των καπιταλιστών και των πολιτικών εκπροσώπων τους. Αυτοί τα δημιούργησαν προκειμένου να αποφύγουν την ευθεία σύγκρουση με τους εργαζομένους κυρίως στα μητροπολιτικά κέντρα του καπιταλισμού και να ανοίξουν δρόμους πρωτοφανούς εκμετάλλευσης των εργατών της Ανατολής και προπαντός της πρώην Σοβιετικής Ένωσης και της “Λαϊκής Δημοκρατίας” της Κίνας...
  • Φταίει η κατάρρευση της οικονομίας τους την οποία επιδεινώνουν όλες οι πολιτικές ανάσχεσης της παγκόσμιας κρίσης που ξέσπασε βίαια πριν πέντε χρόνια και τα Μνημόνια “διάσωσης” τους.
Ειδικά η Ευρωπαϊκή Ένωση ακολουθεί τον “δρόμο” ή καλύτερα το πλήρες αδιέξοδο της Ελλάδας, δηλαδή ένα πανευρωπαϊκό Μνημόνιο που θα επιβάλει μια ευρωπαϊκή ελίτ χωρών με άγρια λιτότητα, κοινωνική καταστροφή, εκτίναξη του χρέους και αντίστροφα...
Αυτό σημαίνει πως η μετανάστευση στις “αναπτυγμένες” χώρες της Ευρώπης της Μέρκελ δεν αποτελεί “διέξοδο” για τη νέα γενιά. Ακόμα και στη Γερμανία αρχίζουν να είναι ορατά τα σημάδια μιας “ελληνικού” τύπου κρίσης, ενώ οι επίδοξοι νέοι “γκασταρμπάιτερ” θα έχουν πολύ χειρότερη τύχη από τους προγόνους τους, όπως και οι ντόπιοι Γερμανοί κλπ, νέοι εργάτες σε σχέση με τη δική τους.
Η απειλή να “χαθεί” μια ολόκληρη γενιά δεν αφορά μόνο τους νέους αυτής της χώρας, αλλά κάθε χώρας στην Ευρώπη και όλο τον κόσμο υπό το βάρος του καπιταλιστικού χρέους.
Γι' αυτό, δεν υπάρχει άλλη διέξοδος από την κρίση χρέους για τους λαούς της Ευρώπης, μαζί και της Ελλάδας εκτός από τη διαγραφή ολόκληρου του δημοσίου χρέους που φορτώνουν τους εργαζομένους εκείνοι που το δημιούργησαν: οι καπιταλιστές και τα κράτη τους.


Όλη η εξουσία στους εργάτες, όλες οι ελπίδες μας στην παγκόσμια επανάσταση

Τον καπιταλισμό και τα χρηματιστικά παράσιτα του υπηρετούν κυβερνήσεις τύπου Σαμαρά-Βενιζέλου-Κουβέλη, εφαρμόζοντας πιστά τις εντολές της Τρόικας και των Ελλήνων καπιταλιστών. Καμία φιλολαϊκή λύση δεν μπορεί μία «αριστερή κυβέρνηση» στα πλαίσια του καπιταλισμού και της ΕΕ, όπως διατείνεται ο ΣΥΡΙΖΑ.
Την ίδια στιγμή τα κόμματα της αστικής τάξης και συνολικά το αστικό πολιτικό σύστημα διαλύονται, αδυνατώντας να αντιμετωπίσουν την κρίση του καπιταλιστικού συστήματος, τα θραύσματα τους συνασπίζονται για να αντιμετωπίσει το ανερχόμενο επαναστατικό κίνδυνο που φέρνει το κυοφορούμενο νέο ριζοσπαστικοποιημένο εργατικό κίνημα.
Η νεολαία έχει δώσει το εναρκτήριο λάκτισμα της επαναστατικής πολιτικής περιόδου στην οποία βρίσκεται η χώρα μετά την εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008, στην οποία πρωταγωνίστησε.
Οι αγώνες της μαζί και οι νέες μορφές οργάνωσης που αυτοί γέννησαν, ειδικά μετά το εμβληματικό Δεκέμβρη δεν θα μπορέσουν να αναπτυχθούν και να πετύχουν ακόμα και τους ελάχιστους στόχους τους, αν μείνουν στο σημερινό τους επίπεδο. Δεν θα νικήσουμε απλώς παλεύοντας για να μην περάσουν μέτρα, να πέσει η κυβέρνηση ή ακόμα και να βγει η χώρα από την ΕΕ...
Το διακύβευμα αυτών των αγώνων είναι οι συνολικοί όροι ζωής, οι οποίοι καταρρέουν θέτοντας πρωτίστως το ζήτημα της πολιτικής εξουσίας: ποια τάξη μπορεί να τεθεί επικεφαλής της κοινωνίας για να την αναδιοργανώσει σε νέες βάσεις.
Θα συνεχίσει η παρακμασμένη αστική τάξη να κυβερνά, σκορπώντας ένα πρωτοφανή όλεθρο ή θα αναλάβει την εξουσία η εργατική τάξη απελευθερώνοντας ολόκληρη την κοινωνία από τα ταξικά δεσμά;
Για να μας νικήσουν οι καπιταλιστές θα πρέπει να ξεκινήσουν από εκεί που -δεν- τελείωσε ο Χίτλερ και ο φασισμός: Από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Αυτήν την φρικαλέα προοπτική ανοίγουν οι σημερινές αστικές “δημοκρατικές” κυβερνήσεις τύπου Σαμαρά που στοιβάζει χιλιάδες μετανάστες νέους εργάτες στα “κέντρα φιλοξενίας”, μειώνει τους μισθούς κάτω από τα 400 ευρώ για όλους τους νέους και καταργεί την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας. Αυτή την προοπτική εκφράζει ωμά η άνοδος της ναζιστικής Χρυσής Αυγής στην Ελλάδα και η προσπάθεια της να διεισδύσει στα σχολεία.
Η νεολαία είτε θα γίνει το πειραματόζωο αυτής της βαρβαρότητας, είτε η μαγιά της επαναστατικής ανατροπής της.
Εμείς παλεύουμε για το δεύτερο. Παλεύουμε για να ενισχύσουμε και να ενώσουμε τις αντιστάσεις των νεολαιίστικων μαζών, να αναπτύξουμε τις αυτοργανωμένες μορφές δράσεις τους (συνελεύσεις σε σχολεία-σχολές, λαϊκές συνελεύσεις γειτονιάς, εργατικές επιτροπές σε χώρους δουλειάς) κλπ.) με στόχο την ανατροπή κάθε αστικής κυβέρνησης, την αποτίναξη της τροϊκανής κηδεμονίας και την ακύρωση των Μνημονίων.
Γι’ αυτό πρέπει να οργανώσουμε μια Γενική Πολιτική Απεργία Διαρκείας κόντρα στη συνδικαλιστική γραφειοκρατία της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, αλλά και των περισσοτέρων φοιτητικών συλλόγων και εργατικών σωματείων και ομοσπονδιών. Αυτή η μορφή πάλης μπορεί να θέσει ανοιχτά το ζήτημα της εξουσίας από τη μεριά της εργατικής τάξης. Αλλά για την επίλυση του απαιτείται η οργάνωση μιας εργατικής-λαϊκής εξέγερσης και σοσιαλιστικής επανάστασης για τη συντριβή του αστικού κράτος και των φασιστικών παρακρατικών συμμοριών από τις εργατικές -λαϊκές πολιτοφυλακές και την κατάκτηση εξουσίας από το προλεταριάτου για την αναδιοργάνωση όλων των κοινωνικών σχέσεων σε νέα, σοσιαλιστική βάση.
Χωρίς αυτήν, καμία λύση σε κανένα λαϊκό πρόβλημα, την ανεργία, τη φτώχεια, την άθλια υγεία και παιδεία δεν μπορεί να δοθεί.
Γι' αυτό χρειαζόμαστε μια επαναστατική πολιτική οργάνωση της νεολαίας μαζί με το εργατικό επαναστατικό κόμμα που θα παίξει τον καταλυτικό ρόλο στον αγώνα για την εξουσία.
Μια τέτοια οργάνωση φιλοδοξεί να γίνει η Οργάνωση Επαναστατικής Νεολαίας.
Αυτός ο αγώνας μπορεί να ξεκινήσει (και) από τη δική μας χώρα, αλλά δεν πρόκειται να ολοκληρωθεί χωρίς την επαναστατική υποστήριξη του παγκόσμιου προλεταριάτου. Η άνοδος των εργατικών και επαναστατικών αγώνων στους οποίους η νεολαία δίνει το δικό της στίγμα, ειδικά στην Ευρώπη και τη Βόρεια Αφρική δημιουργεί το πιο κατάλληλο διεθνές περιβάλλον για να οργανώσουμε και να αναπτύξουμε μέχρι τα άκρα αυτή τη στήριξη. Γι' αυτό χρειαζόμαστε εδώ και τώρα μια νέα εργατική επαναστατική Διεθνή που θα παλεύει για την παγκόσμια επανάσταση, την 4η Διεθνή!

Προοπτικές και Θέσεις του 4ου Συνεδρίου της ΟΕΝ

Προοπτικές και Θέσεις  του 4ου Συνεδρίου
«Θα ζήσουμε την επανάσταση ...
να οργανώσουμε τη νίκη της!»


ΣΧΕΔΙΟ ΠΡΟΟΠΤΙΚΩΝ

Α. “ΟΛΟΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΙΑ ΣΚΗΝΗ”

Πέντε χρόνια μετά το πρώτο ξέσπασμα της τρέχουσας παγκόσμιας κρίσης όχι μόνο η πολυπόθητη από τους καπιταλιστές «ανάκαμψη» δεν ήρθε, αλλά ο παγκόσμιος καπιταλισμός βρίσκεται μπροστά σε μια νέα βαθύτατη «βουτιά».

1. Καθολική χρεοκοπία του καπιταλισμού

Τα γιγάντια ποσά που δόθηκαν από τα Κράτη στις τράπεζες όχι μόνο απέτυχαν να «σώσουν» τις τράπεζες, αλλά απειλούν με χρεοκοπία όλα τα σχεδόν τα κράτη που φορτώνουν και αυτά με τη σειρά τους τη δική τους χρεοκοπία στους λαούς. Η απόπειρα «διάσωσης» -για παράδειγμα- της Ελλάδας από τη χρεοκοπία απέτυχε επίσης οικτρά.

2. Ο… «εξελληνισμός» της ευρωζώνης και όλου του κόσμου

Την ίδια τάση συναντά κανείς σε κάθε γωνιά του πλανήτη σήμερα. Όχι μόνο η Ελλάδα, αλλά όλα τα αστικά κράτη και πρώτα απ’ όλα οι ΗΠΑ αλλά και τα μέλη της Ευρωζώνης απειλούνται, πλέον με … «εξελληνισμό», δηλαδή με χρεοκοπία και ένα «Μνημόνιο», δηλαδή σκληρές περικοπές σε μισθούς-συντάξεις-επιδόματα, απολύσεις και χτυπήματα στα εργασιακά δικαιώματα.
Οι καπιταλιστές σπρώχνουν ολόκληρη την κοινωνία στην καταστροφή για να «σώσουν» οτιδήποτε από το σύστημα τους, το οποίο βυθίζεται ολοένα και πιο πολύ στην παρακμή.
Μαζική ανεργία, ανασφάλιστη εργασία, φτώχεια και καταστολή είναι το παρόν και το μέλλον για τη νεολαία μέσα στον καπιταλισμό.

3. Αδύνατη η «αναζωογόνηση» του συστήματος

Ακόμα και να μετέτρεπαν ολόκληρο τον πλανήτη σε ένα γιγάντιο ναζιστικού τύπου στρατόπεδο συγκέντρωσης δε θα ήταν δυνατό να πληρωθούν τα χρέη που έχουν συσσωρευτεί στην πλάτη του προλεταριάτου όλου του κόσμου, χωρίς αυτό -όμως- να είναι υπεύθυνο γι' αυτά..
Καμία ελπίδα -επίσης- δεν υπάρχει για «ανάκαμψη» της ιμπεριαλιστικής Δύσης μέσω της παραπέρα επέκτασης της στην Ανατολή («αναδυόμενες» αγορές), ούτε από μια μεγαλύτερη «αυτοδύναμη» ανάπτυξη της Ανατολής σε βάρος της Δύσης.

Β. ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΩΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΩΝ ΤΗΣ ΑΡΑΒΙΑΣ

Οι επαναστάσεις στην Αραβία είναι η σημαντικότερη ως τώρα πολιτική συνέπεια της τρέχουσας παγκόσμιας κρίσης. Οι επαναστάσεις αυτές θα «μεταλαμπαδευτούν» σε όλο τον κόσμο.

1. Σε τεράστια κρίση όλα τα πολιτικά καθεστώτα

Η νεολαία στην Αίγυπτο, την Τυνησία, το Μπαχρέιν κλπ. αποτέλεσε τη «μαγιά» και την εμπροσθοφυλακή αυτών των επαναστάσεων.  
Οι «αναδυόμενες» αραβικές χώρες τσακίστηκαν οικονομικά για να «σωθούν» προσωρινά οι ΗΠΑ από μια χειρότερη ύφεση, ωθώντας σε επανάσταση τη νέα γενιά και γενικότερα τους λαούς της περιοχής που καταδυναστευόνταν από αυταρχικά, φιλο-ιμπεριαλιστικά (πρώην εθνικο-απελευθερωτικά) καθεστώτα.
Ανάλογη τύχη θα έχουν και τα καθεστώτα των άλλων «αναδυόμενων» χωρών από τη Λατινική Αμερική μέχρι την Άπω Ανατολή.
Την ίδια τύχη μπορεί να έχουν και τα σαπισμένα «δημοκρατικά» καθεστώτα της ευρωζώνης που αδυνατούν να διαχειριστούν το χτύπημα της παγκόσμιας κρίσης στις χώρες αυτές. Η κυβέρνηση Ομπάμα στις ΗΠΑ έχει αποτύχει να επαναφέρει μια «βιώσιμη» ανάπτυξη στην οικονομία και έχει απογοητεύσει όσους την ανέδειξαν.
Όλες οι (παλιότερα ή πρόσφατα εκλεγμένες) αστικές κυβερνήσεις της Ε.Ε βρίσκονται σε κρίση, όντας αντιμέτωπες με τη διαρκώς αυξανόμενη εργατική και λαϊκή οργή –αλλά και δράση, όπως φαίνεται από τις συνεχείς γενικές απεργίες στην Πορτογαλία, την Ιταλία κλπ.  

2. Οι Ευρωπαίοι καπιταλιστές ετοιμάζουν ένα “Μνημόνιο” για όλη την Ευρώπη

Η Ελλάδα των «Μνημονίων» είναι το πειραματόζωο για όλες τις καπιταλιστικές χώρες και προπαντός εκείνες της Ευρωζώνης.
Παρότι το «ελληνικό πείραμα» έχει αποτύχει οικτρά, οι Ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές δεν έχουν άλλη επιλογή από το να το επαναλάβουν σε πανευρωπαϊκή κλίμακα, επιχειρώντας να επιβάλλουν ένα «Μνημόνιο» ενάντια σε ολόκληρο το ευρωπαϊκό προλεταριάτο, με τις ίδιες και χειρότερες συνέπειες με αυτές του ελληνικού Μνημονίου.

3. ...και περισσότερο λαϊκά αποδεκτές πολιτικές λύσεις εντός του συστήματος

Γι’ αυτό, οι κυρίαρχοι επιζητούν νέους, λαϊκά πιο αποδεκτούς, τρόπους πολιτικής διαχείρισης της καπιταλιστικής χρεοκοπίας.
Όλα τα ρεφορμιστικά πολιτικά ζόμπι επανέρχονται στο προσκήνιο, επιχειρώντας να «σώσουν» πολιτικά το σύστημα που υπηρετούν και τους θρέφει.
Ελάχιστη έως μηδαμινή, όμως, φαίνεται να είναι η άμεση πολιτική επιρροή αυτών των σχηματισμών στη νέα γενιά των αγωνιστών στην Ευρώπη, όπως φάνηκε και από το «κίνημα των πλατειών» στην Ισπανία το οποίο απέρριψε τα επίδοξα «καπέλα» των σοσιαλδημοκρατών και των «αριστερών».  

4. Παρών ο κίνδυνος της άγριας αντεπανάστασης ενάντια στους λαούς

Μαζί με τον κίνδυνο μιας «εκ των έσω» (δηλαδή μέσα από τη συμμετοχή «εκπροσώπων» του στην κυβέρνηση) αναχαίτισης του κινήματος, υπάρχει και ο κίνδυνος της πιο άγριας κρατικής και φασιστικής παρακρατικής καταστολής –όπως φαίνεται στην Αίγυπτο, τη Συρία αλλά και στις «δημοκρατικές» ΗΠΑ και Ισπανία- η οποία θα μπορούσε να πάρει και τη μορφή ενός «περιφερειακού» πολέμου (στην περίπτωση της Μέσης Ανατολής), παρά την εμφανή –όπως φάνηκε πρόσφατα στη Λιβύη- αδυναμία του ιμπεριαλισμού να πετύχει έστω  και τα ελάχιστα με αυτή τη μέθοδο.


Γ. ΕΛΛΑΔΑ: Η ΑΠΟΤΥΧΙΑ ΤΗΣ “ΔΙΑΣΩΣΗΣ” ΜΕ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΑ ΜΕΣΑ

Ανάμεσα στην επαναστατημένη Βόρεια Αφρική και τη χρεοκοπημένη Ευρώπη βρίσκεται η  Ελλάδα, η Ελλάδα των αποτυχημένων πακέτων «διάσωσης» αλλά και η Ελλάδα του Δεκέμβρη και των Γενικών Απεργιών. Εντελώς αποτυχημένη είναι η «Μνημονιακού» τύπου «διάσωση» του ελληνικού καπιταλισμού, ενώ καμία άλλου τύπου (καπιταλιστκή) διάσωση δεν είναι ορατή.

1. Στον προθάλαμο της «ανεξέλεγκτης» χρεοκοπίας

Είναι πλέον σαφές πως μετά την κατάρρευση της κυβέρνησης Παπανδρέου υπό το βάρος των αποτυχημένων πακέτων και της λαϊκής δράσης, ούτε η τρικομματική κυβέρνηση αστικής «ενότητας» υπό τον Παπαδήμο φαίνεται ικανή να αντιμετωπίσει την κρίση που συνεχώς εντείνεται. Η διαφαινόμενη αποτυχία ακόμα και της πολιτικής του «κουρέματος» του χρέους ανοίγει το δρόμο για την κατάρρευση της κυβέρνησης Παπαδήμου, η οποία συστάθηκε για να φέρει σε πέρας αυτή τη διαδικασία. Βρισκόμαστε όσο ποτέ πριν μπροστά σε μια ανεξέλεγκτη χρεοκοπία, μια στάση πληρωμών προς τους ξένους πιστωτές και μια στάση πληρωμών για μισθούς και συντάξεις και οποιαδήποτε άλλη «κοινωνική» παροχή.

2. Η νεολαία σε απόλυτο κοινωνικό αδιέξοδο

Οι συνέπειες της καπιταλιστικής χρεοκοπίας είναι ήδη παρούσες για τη νεολαία: Ένας στους δύο νέους είναι άνεργοι και οι υπόλοιποι παίρνουν μισθούς κάτω από το βασικό. Την ίδια στιγμή 500 χιλιάδες νέοι είναι εγκλωβισμένοι στα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ, χωρίς ελπίδα στη δουλειά ή ακόμα και στην παραπέρα φοίτηση, ενώ 100 χιλιάδες νέοι κάθε χρόνο μπαίνουν και βγαίνουν από τα σχολεία βιώνοντας το ίδιο αδιέξοδο.
Η αστική τάξη δεν έχει καμία πρόθεση και κανένα σχέδιο να «βελτιώσει» έστω και στο ελάχιστο αυτή την άθλια κατάσταση για τη νεολαία. Νέα «λουκέτα» επιχειρήσεων θα στερήσουν από τους νέους οποιαδήποτε θέση εργασίας, νέα «λουκέτα» σε σχολεία και σχολές θα στερήσουν από τη νεολαία οποιαδήποτε μόρφωση και ελπίδα για μια καλύτερη δουλειά και ζωή, νέες περικοπές σε προνοιακές δαπάνες του κράτους θα στερήσουν οποιαδήποτε στήριξη στους νέους.


ΣΧΕΔΙΟ ΘΕΣΕΩΝ

Δ. ΔΟΥΛΕΙΑ ΟΧΙ ΔΟΥΛΕΊΑ, ΓΝΩΣΗ ΟΧΙ ΑΠΟΓΝΩΣΗ, ΖΩΗ ΟΧΙ ΕΠΙΒΙΩΣΗ

Η ΟΕΝ καλεί τη νεολαία σε ασυμβίβαστο αγώνα ενάντια σε ό,τι της στερεί το μέλλον αλλά και το παρόν. Για να μην περάσει ο εκβαρβαρισμός των εργασιακών σχέσεων, η διάλυση της παιδείας και κάθε μορφής ακηδεμόνευτης κοινωνικής ζωής.

1.  Κάτω τα χέρια από τα συλλογικά εργατικά δικαιώματα !  Όχι στην ανεργία και την ελαστική εργασία.

  • Παλεύουμε για να μην περάσει καμία απόλυση και καμία μείωση μισθών σε οποιοδήποτε εργασιακό χώρο.
  • Για λιγότερη δουλειά – δουλειά για όλους, και όχι δουλεία. Αυτό μπορεί να γίνει με την αναδιανομή του χρόνου εργασίας με βάση όλο το υπάρχον δυναμικό “ντόπιων” και “αλλοδαπών” εργατών, με αξιοπρεπή αμοιβή που να καλύπτει τις ανάγκες μας.
  • Τασσόμαστε ενάντια σε κάθε μορφή μερικής και προσωρινής απασχόλησης, “νόμιμη” ή “παράνομη”, κόντρα όχι μόνο στα αφεντικά που ζητάνε περισσότερη εκμετάλλευση προσφέροντας αλλά και το ίδιο στο κράτος το οποίο μέσω του ΟΑΕΔ πριμοδοτεί την ελαστική εργασία.
  • Λέμε όχι στην κατάργηση των συλλογικών διαπραγματεύσεων, του βασικού μισθού, των “δώρων”, των αυξήσεων και των “ωριμάνσεων”.  
  • Η υπεράσπιση του δικαιώματος στη δουλειά δεν μπορεί να γίνει χωρίς ταυτόχρονη πάλη ενάντια συνολικά στην ταξική δουλεία.

2. Όχι στα “λουκέτα” σχολείων και σχολών. Να μην περάσει ο νέος “νόμος-πλαίσιο” στα ΑΕΙ-ΤΕΙ και το “νέο Λύκειο”!

Η πάλη για το δικαίωμα στη δουλειά είναι άρρηκτα δεμένη με την πάλη για το δικαίωμα στη μόρφωση. Παλεύουμε

  • για να πεταχτούν έξω οι επιχειρήσεις από τα σχολεία και τις σχολές που επιχειρούν να διαμορφώσουν απόφοιτους απόλυτα προσαρμοσμένους στις ελαστικές σχέσεις εργασίας.

  • για να καταργηθεί  ο νέος νόμος-πλαίσιο για τα ΑΕΙ-ΤΕΙ και να μην περάσει το νομοσχέδιο για το “νέο Λύκειο”.  
  • Λέμε όχι στις συγχωνεύσεις-καταργήσεις σχολείων και σχολών και απαιτούμε τη συνολική αναδιοργάνωση της εκπαίδευσης με βάση τις ανάγκες της εργατικής τάξης και της κοινωνικής χειραφέτησης, και όχι των καπιταλιστών.
  • Βασικός όρος για τη πλατιά μόρφωση της νεολαίας και όλου του λαού είναι αποκλειστικά δημόσια δωρεάν παιδεία, χωρίς κανένα ταξικό, εξεταστικό ή “εκ-παιδευτικό” φραγμό, ανοιχτή σε κάθε κατάκτηση του ανθρώπινου “πολιτισμού” που μπορεί να μας απελευθερώσει από τα ταξικά δεσμά.
  • Τα υπάρχοντα  συνδικαλιστικά όργανα του φοιτητικού κινήματος (πχ ΕΦΕΕ, ΕΣΕΕ) δεν μπορούν εν πολλοίς να διεξάγουν αυτήν την πάλη. Μόνο οι γενικές συνελεύσεις και ο πανεθνικός συντονισμός τους μπορεί να την αναλάβει.  

3. Ελεύθερη μετακίνηση και πρόσβαση στην καλλιτεχνική δημιουργία, εκπαίδευση και διασκέδαση

Πέρα από τη μόρφωση,  διεκδικούμε κάθε άλλη πλευρά της κοινωνικής ζωής την οποία στερούν οι καπιταλιστές από τη νεολαία.

  • Απαιτούμε δωρεάν, ελεύθερες μετακινήσεις και ελεύθερους δημόσιους και ευρύτερα κοινωνικούς χώρους ενάντια στην γκετοποίηση των γειτονιών και την εμπορευματοποίηση των ελεύθερων χώρων και των τεχνών.
  • Διεκδικούμε το δικαίωμα στην δωρεάν καλλιτεχνική εκπαίδευση - δημιουργία – διασκέδαση κόντρα στους αστούς “καλλιτεχνικούς” επιχειρηματίες και  ταυτόχρονα τη δωρεάν πρόσβαση σε θέατρα, κινηματογράφους, εκθέσεις κλπ. Τους ίδιους στόχους έχουμε και σε σχέση με τον αθλητισμό κ.ο.κ.

Ε. ΕΡΓΑΤΕΣ ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ

Ο αγώνας ενάντια στα δεινά της καπιταλιστικής χρεοκοπίας πρέπει να γίνει αγώνας ενάντια στον ίδιο τον καπιταλισμό – για την επαναστατική ανατροπή του. Στον αγώνα αυτό πρέπει να βρεθεί στην πρώτη γραμμή η νεολαία, η εργατική τάξη πρέπει να είναι ενωμένη με στόχο την κατάληψη της εξουσίας και μια σοσιαλιστική διεθνιστική διέξοδο από το το σύστημα.
 
1. Ενάντια στους τεχνητούς διαχωρισμούς της εργατικής τάξης. Ίσα δικαιώματα-κοινή οργάνωση για όλους τους εργάτες

Η πάλη της νεολαίας πρέπει να δοθεί μαζί με όλη την εργατική τάξη. Και αυτό γιατί οι καταστρεπτικές συνέπειες της καπιταλιστικής χρεοκοπίας αφορούν όλες τις γενιές της εργατικής τάξης.
Η νέα γενιά δεν μπορεί να κατακτήσει τίποτα χωρίς την ενεργό υποστήριξη των παλιότερων γενιών, ενώ οι παλιότερες γενιές δεν μπορούν να διατηρήσουν καμία από τις κατακτήσεις τους χωρίς την ενεργό υποστήριξη της νέας γενιάς.

  • Απαιτούμε την άμεση και χωρίς όρους εγγραφή των νέων στα σωματεία, την αποτίναξη της γραφειοκρατική ηγεσίας από αυτά και την κοινή αυτοργάνωση τους μέσα από ανοιχτές επιτροπές αγώνα.
Τίποτα, επίσης, δεν μπορούν να κερδίσουν οι εργάτες που βρίσκονται ήδη εδώ (οι “ντόπιοι”) χωρίς την κοινή τους πάλη με εκείνους που έρχονται από άλλες περιοχές του κόσμου (οι “αλλοδαποί”).  

  • Λέμε όχι στο ρατσισμό, στον εθνικισμό, το φασισμό και το μιλιταρισμό, τα κόμματα και τις παρακρατικές συμμορίες του και παλεύουμε να τους τσακίσουμε στο δρόμο με διαδηλώσεις και ομάδες αυτοάμυνας.


2. Όχι στα μέτρα εκβαρβαρισμού της κοινωνίας – Έξω η Τρόικα και οι τραπεζίτες
Όχι μόνο τα βάρβαρα μέτρα που παίρνονται εδώ και τουλάχιστον δύο χρόνια δεν αποσκοπούν στο να ζήσει καλύτερα η νέα γενιά, αλλά τσακίζουν και την ελάχιστη δυνατότητα επιβίωσης κάθε γενιάς, κάθε ανθρώπου.
Γι' αυτό καλούμε τη νεολαία να παλέψει μαζί με τους εργάτες :

  • για την ανατροπή του Μνημονίου και του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος Σταθερότητας και κάθε άλλου “πακέτου” αντιλαϊκών μέτρων  οποιασδήποτε αστικής κυβέρνησης.
  • για τη δημιουργία εστιών αντίστασης με κάθε μαζικό αγωνιστικό μέσο (σωματεία, επιτροπές αγώνα, λαϊκές συνελεύσεις κλπ.).
Απέναντι στο διαρκές αστικό δίλημμα “χρεοκοπία ή νέα μέτρα” απαντάμε με το σύνθημα:

  • της διαγραφής ολόκληρου του χρέους και της εθνικοποίησης των τραπεζών και όλων των βασικών πυλώνων της οικονομίας (ενέργεια, πρώτες ύλες, κατεργασμένα προϊόντα μαζικής κατανάλωσης, εμπορικές αλυσίδες κλπ.) κάτω από εργατικό έλεγχο και διαχείριση χωρίς καμιά αποζημίωση σε κανένα αφεντικό.
  • Πρέπει να παλέψουμε για το συντονισμό κάθε μαχόμενης δύναμης και κάθε μαχόμενης των εργαζομένων για την οργάνωση μιας γενικής πολιτικής πανεργατικής απεργίας διαρκείας.

3. Κάτω η  κυβέρνηση Παπαδήμου-ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-φασιστοειδών. Για την εξουσία των εργατικών συμβουλίων

Ελάχιστος όρος για την ικανοποίηση ενός  προγράμματος σωτηρίας των εργαζομένων και των πλατύτερων λαϊκών στρωμάτων  από τα δεινά της καπιταλιστικής χρεοκοπίας είναι:

  • η ανατροπή της κυβέρνησης του μεγαλοτραπεζίτη Παπαδήμου, του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και των φασιστοειδών του ΛΑΟΣ και οποιασδήποτε άλλης αστικής κυβέρνησης από το εργατικό κίνημα,
  • η αποτίναξη της κηδεμονίας της Τρόικας,
  • η έξοδος από την ευρωζώνη και την ΕΕ και πάνω από όλα η έξοδος από το έδαφος του καπιταλισμού – η ανατροπή του καπιταλισμού.
Αυτός ο καθολικός κοινωνικός μετασχηματισμός δεν μπορεί να γίνει εάν η ίδια η εργατική τάξη, επικεφαλής όλων των εκμεταλλευμένων και καταπιεσμένων στρωμάτων, δεν πάρει την εξουσία και τις τύχες αυτής της κοινωνίας στα χέρια της, τσακίζοντας ανελέητα την αστική αντεπανάσταση, το αστικό κράτος, το στρατό – την αστυνομία, ανατρέποντας κάθε εξουσιαστική σχέση μέσα στην κοινωνία.

  • Λέμε όχι σε κάθε σενάριο σύστασης μιας αριστερής ή λαϊκής κυβέρνησης στο έδαφος του καπιταλισμού και δε θεωρούμε πως αρκεί μια λαϊκή πίεση για την απόσπαση κατακτήσεων από  τους καπιταλιστές.
  • Μόνο η  η εξουσία των εργατικών συμβουλίων μπορεί να διαμορφώσει ένα πλαίσιο ικανοποίησης των εργατικών και ευρύτερα κοινωνικών αναγκών και επιθυμιών και να ανοίξει το δρόμο στην πλήρη κοινωνική χειραφέτηση.

Η νεολαία, με το ενθουσιασμό, την εφευρετικότητα  και τη μαχητικότητα της πρέπει και μπορεί να τεθεί εμπροσθοφυλακή κάθε κοινωνικού αγώνα, παλεύοντας  το στόχο αυτό.

4. Νέοι της Ευρώπης και όλου του κόσμου: Εμπρός για την παγκόσμια σοσιαλιστική επανάσταση

Η πάλη για το σοσιαλιστικό μετασχηματισμό της κοινωνίας μπορεί να ξεκινήσει σε μία χώρα -αφού το προλεταριάτο κατακτήσει την εξουσία- αλλά δεν μπορεί να  ολοκληρωθεί χωρίς τη νίκη της παγκόσμιας σοσιαλιστικής επανάστασης, πρώτα από στα μητροπολιτικά κέντρα του καπιταλισμού στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ.

  • Παλεύουμε για την ανατροπή όλων των καπιταλιστικών κυβερνήσεων, τη διάλυση της αυτοδιαλυόμενης Ευρωζώνης και Ευρωπαϊκής Ένωσης, για τις Ενωμένες Σοσιαλιστικές Πολιτείες της Ευρώπης από την ίδια την επαναστατική δράση της εργατικής τάξης.
Καλούμε την νεολαία όλης της Ευρώπης, την “αγανακτισμένη” νεολαία που κατέκλυσε τις πλατείες όλων των πρωτευουσών της Ευρώπης, την εξαγριωμένη νεολαία της Βρετανίας και όλων των μητροπολιτικών γκέτο, την αγωνιζόμενη μαθητική, φοιτητική και εργατική νεολαία που συμμετείχε στις αλλεπάλληλες γενικές απεργίες  σε κοινό αγώνα με τη νεολαία αυτή της χώρας για να αποτινάξουμε τον καπιταλιστικό ζυγό που απειλεί τους λαούς αυτής της περιοχής, αλλά και όλου του κόσμου με μια καταστροφή αντίστοιχη (αν όχι μεγαλύτερη) από εκείνη του Β' παγκοσμίου πολέμου.

  • Να οικοδομήσουμε τώρα μια εργατική επαναστατική Διεθνή, την 4η Διεθνή -που ίδρυσε πριν πάνω από 70 χρόνια ο Λέον Τρότσκι και οι σύντροφοι τους- για τη νίκη της παγκόσμιας σοσιαλιστική επανάστασης και τον πανανθρώπινο ελευθεριακό κομμουνισμό!

5. Για την οικοδόμηση της Οργάνωσης Επαναστατικής Νεολαίας

Στη βάση αυτών των προοπτικών και αυτού του προγράμματος θέσεων καλεί η ΟΕΝ τη νεολαία να ενταχθεί άμεσα στις γραμμές της και να παλέψει σε κάθε συνοικία, σε κάθε χώρο δουλειάς και σπουδής.

  • Δεν αρκεί απλώς ο αγώνας, ούτε καν ο συντονισμένος και μαχητικός συλλογικός αγώνας για να νικήσουμε.
  • Χρειαζόμαστε μια οργάνωση των πιο ανήσυχων, πιο ανυπότακτων και πιο πρωτοπόρων δυνάμεων της νεολαίας που θα ηγηθεί -χωρίς να τις υποκαθιστά- των νεολαιίστικων μαζών που ασφυκτιούν και εξεγείρονται ενάντια στην καπιταλιστική σκλαβιά.
Η Οργάνωση Επαναστατικής Νεολαίας είναι η μοναδική οργάνωση νεολαίας που:

  • συνδέει κάθε επιμέρους αγώνα με την επαναστατική πάλη για την εργατική εξουσία
  • θεωρεί αυτή την πάλη επείγουσα εξαιτίας της προχωρημένης παρακμής του καπιταλισμού και του πολιτικού συστήματος διαχείρισης του, αλλά και της νέας επαναστατικής ανόδου της διεθνούς ταξικής πάλης
  • αρνείται κάθε υποκατάστατο της άμεσης μαζικής δράσης ακόμα και αν αυτό ντύνεται με αγωνιστικό μανδύα (πχ σωματεία) ή πραγματικές αγωνίες του αγωνιζόμενου κόσμου (πχ για τη λεγόμενη ενότητα της αριστεράς)
  • έχει ως αφετηρία της θεωρίας και της δράσης της την παγκόσμια ταξική πάλη θεωρώντας σαν μόνο σύμμαχο της το παγκόσμιο προλεταριάτο και σαν όπλο της τη  Διεθνή επαναστατική του οργάνωση, την Τέταρτη Διεθνή.

Πέμπτη 13 Δεκεμβρίου 2012

Η Οργάνωση Επαναστατικής Νεολαίας καταγγέλει το γραφειοκρατικό αποκλεισμό-διαγραφή των συντροφισσών της ΟΕΝ και του ΕΕΚ Θ.Τ. και Α.Δ. από το σχήμα Camera Obscura της ΕΑΑΚ στην Αρχιτεκτονική Βόλου.


Οργάνωση Επαναστατικής Νεολαίας -OEN

Η Οργάνωση Επαναστατικής Νεολαίας καταγγέλει το γραφειοκρατικό αποκλεισμό-διαγραφή των συντροφισσών της ΟΕΝ και του ΕΕΚ Θ.Τ. και Α.Δ. από το σχήμα Camera Obscura της ΕΑΑΚ στην Αρχιτεκτονική Βόλου. Η “διαγραφή” τους μάλιστα έγινε εν απουσία τους, την επομένη του διήμερου πανελλαδικού συντονιστικού της ΕΑΑΚ (Νοέμβρης 2012).
Tην πολιτική ευθύνη της αντιδημοκρατικής σταλινικού τύπου διαγραφής φέρει η οργάνωση του ΝΑΡ και της νΚΑ Βόλου, μέλη των οποίων αποτελούν την πλειοψηφία του συγκεκριμένου σχήματος.
Η διαγραφή που στην ανακοίνωση του σχήματος Camera Obscura βαφτίστηκε “απομάκρυνση”, συνδέθηκε με τη συκοφαντική κατηγορία πως οι δύο συντρόφισσες και το ΕΕΚ στο Βόλο προσπάθησαν να σύρουν την ανεξάρτητη ταξική πορεία πίσω από την πορεία του Εργατικού Κέντρου Βόλου. Μας προκαλεί μάλιστα εντύπωση που η συγκεκριμένη κατηγορία δε βάραινε τις συντρόφισσες εξ αρχής, καθώς στην πρώτη ανακοίνωση που στάλθηκε (19/10), αναφέρονται άλλοι λόγοι, ενώ στη δεύτερη που κοινοποιήθηκε στις 8/12 (αλλά διατηρεί ως ημερομηνία έκδοσης την 19/10) αναφέρεται το ψέμα, ότι το ΕΕΚ πήγε με τους εργοδότες, γραφειοκράτες του ΕΚΒ.
Η αντιστροφή της πραγματικότητας από τους συντρόφους του ΝΑΡ και της νΚΑ δεν έχει όρια.
1. Η στάση αρχών που κρατάει το ΕΕΚ και η ΟΕΝ στο ζήτημα της πολιτικής ανεξαρτησίας του εργατικού και νεολαιΐστικου κινήματος από τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία, το αστικό κράτος και τα αφεντικά, είναι γνωστή σ’ ολόκληρο το κίνημα.
Πιο συγκεκριμένα, η κομματική οργάνωση του ΕΕΚ στο Βόλο βρέθηκε στην πρώτη γραμμή της καμπάνιας για ανεξάρτητη ταξική απεργιακή πορεία στις 6/11 με κεντρικό σύνθημα «Έξω οι εργοδότες γραφειοκράτες συνδικαλιστές από τα συνδικάτα» - αναφερόμενοι στην ηγεσία του ΕΚΒ και την εμπλοκή του μέσω της ΙΝΕ/ΓΣΕΕ στα δουλεμπορικά προγράμματα κοινωφελούς εργασίας. Tο EEK προπαγάνδισε όλες τις προηγούμενες μέρες την ανεξάρτητη ταξική συγκέντρωση και πάλεψε μέχρι την τελευταία στιγμή για την επιτυχία της (παραπέμπουμε για καλύτερη κατανόηση των γεγονότων στην Ανακοίνωση του ΕΕΚ για τη 48ωρη απεργιακή κινητοποίηση της 6 & 7 Νοέμβρη στο Βόλο). 
2. Συν τοις άλλοις, είναι τραγελαφική η απόπειρα των συντρόφων της νΚΑ και του ΝΑΡ Βόλου, να κάνουν μια (ανύπαρκτη) τρίχα... τριχιά μόνο και μόνο για να πετάξουν τις συντρόφισσες από ένα φοιτητικό σχήμα, ισχυριζόμενοι ότι η παρέμβαση του ΕΕΚ στην εργατική συγκέντρωση συνιστά πολιτική ουράς στο ΕΚΒ. Ωστόσο, αν οι σύντροφοι της νΚΑ και του ΝΑΡ ξεκινούσαν να διαγράφουν όποιον συμπορεύεται στ' αλήθεια -και όχι κατά... δυσφημισμό- στο δρόμο με τη ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ μάλλον θάπρεπε να διαγράψουν σχεδόν όλες τις συνιστώσες της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και να μείνουν μόνο με το ΕΕΚ στην ΕΑΑΚ…
3. Είναι ίσως δικαίωμα της νΚΑ να επιθυμεί την “παραταξιοποίησή” της ΕΑΑΚ. Ωστόσο δεν έχει δικαίωμα καμία πολιτική οργάνωση εντός ΕΑΑΚ να επιβάλλει την παραταξιοποίηση ερήμην των άλλων πολιτικών οργανώσεων και αγωνιστών που απαρτίζουν τα ΕΑΑΚ. Εμείς ως ΟΕΝ είμαστε αντίθετοι σε κάθε προσπάθεια χειραγώγησης και διαγραφής διαφωνούντων εντός ΕΑΑΚ.
Μ' άλλα λόγια, οι σύντροφοι της νΚΑ και του ΝΑΡ “διαγράφουν” μέλη του ΕΕΚ από ένα σχήμα της ΕΑΑΚ, που όπως κάθε σχήμα της ΕΑΑΚ, δεν έχει καταστατικό και, άρα, ούτε μέλη με την έννοια που έχουν οι πολιτικές οργανώσεις ή συνδικαλιστικές παρατάξεις, επιχειρώντας με τον πιο ωμό τρόπο τη γραφειοκρατική χειραγώγηση του σχήματος.
Διαγράφουν τους τροτσκιστές του ΕΕΚ, «διυλίζοντας τον κώνωπα» (δηλαδή υπεμεγεθύνοντας το γεγονός ότι αποφασίσαμε να επέμβουμε ανεξάρτητα στη συγκέντρωση της ΓΣΕΕ) αλλά  «καταπίνοντας την κάμηλον» (ανεχόμενοι και με το παραπάνω τις ανοιχτά φιλο-ΓΣΕΕ και φιλο-ΣΥΡΙΖΑ τάσεις μέσα στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ, αλλά και στο ΝΑΡ) .
Γιατί άραγε; Ας απαντήσουν σε εμάς και σ' όλο το κίνημα οι ίδιοι.
Καλούμε να τοποθετηθούν επάνω στη “διαγραφή” από το σχήμα ΕΑΑΚ Αρχιτεκτονικής Βόλου όλα τα σχήματα και οι αγωνιστές της ΕΑΑΚ, τα συντονιστικά πόλης των ΕΑΑΚ, οι οργανώσεις και όλοι οι αγωνιστές που συμμετέχουν στα ΕΑΑΚ.
ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΔΡΑΣΗΣ
ΤΗΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ
12/12/2012